Το πρώτο κινητό τηλέφωνο, με τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα, ήταν το Motorola DynaTAC το οποίο ζύγιζε ένα κιλό και η μπαταρία του διαρκούσε 20 λεπτά. Κοινοποιήθηκε το 1973 στις 3 Απριλίου, από τον εφευρέτη του, τον Dr Martin Cooper της Motorola, ο οποίος έκανε τη πρώτη ιστορική τηλεφωνική κλήση από αυτό,στον ανταγωνιστή του Dr. Joel S. Engel της Bell Labs, ενώπιον δημοσιογράφων και περαστικών, η συγκεκριμένη κλίση ήταν εκείνη που καταγράφηκε και η είδηση ” ταξίδεψε ” ανά το κόσμο. Όμως πριν από αυτή, υπήρξαν και άλλες πολλές που έκανε ο Martin Cooper, σε δημοσιογράφους και γνωστούς, την ώρα που περπατούσε στους δρόμους της Νέας Υόρκης, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει σε συνέντευξή του.
Πρόδρομοι αυτού του κινητού τηλεφώνου ήταν τα ασύρματα τηλέφωνα του στρατού το 1918, όπως και τα τηλέφωνα των αυτοκινήτων, τα οποία λειτουργούσαν με ραδιοσυχνότητες.
Τη δεκαετία του 1978, μετά τη εφεύρεση του κινητού τηλεφώνου, η ανταγωνιστική εταιρεία της Motorola, η Bell Labs κατασκεύασε το πρώτο δοκιμαστικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, στο Τόκιο, που ήταν αναγκαίο για την εξέλιξη και την εμπορική εκμετάλλευση του κινητού, ενώ το πρώτο αυτοματοποιημένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας λειτούργησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στη Σκανδιναβία.
Τα πρώτα κινητά στη δεκαετία του 1980, ήταν πρώτης γενιάς ( 1G ), τα οποία χρησιμοποιούσαν ασύρματο,αναλογικό σύστημα. Το πρώτο κινητό αυτής της γενιάς, ήταν το DynaTAC8000X της Motorola και κόστιζε 3,995 δολάρια, το 1983. Το 1984 κυκλοφόρησε στην αγορά και 300.00 άνθρωποι στο κόσμο το είχαν στη κατοχή τους.
Το 1989 η Motorola παρουσίασε το MicroTac, το οποίο ήταν πιο εύκολο τόσο στη χρήση όσο και στη μεταφορά, σε σχέση με τα προηγούμενα κινητά. Έμεινε στην ιστορία ως το πρώτο κινητό με ” flip σχεδιασμό ”, ένα πρωτοποριακό σχέδιο για εκείνη την εποχή.
Στις αρχές του 1990 δημιουργήθηκαν τα κινητά δεύτερης γενιάς ( 2G, δηλαδή με ψηφιακό σήμα ) και του GSM standard δικτύου. Το GSM είναι ένα κυψελοειδές ψηφιακό σύστημα κινητής τηλεφωνίας δεύτερης γενιάς (2G), το οποίο χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητικά σήματα και την τεχνική πολλαπλής πρόσβασης με διαχωρισμό του διαθέσιμου φάσματος συχνοτήτων σε ένα αριθμό καναλιών και την διαίρεση αυτών σε χρονοθυρίδες για την μετάδοση σημάτων. Τα κινητά αυτά ζύγιζαν 100 με 200 γραμμάρια και παρείχαν τη δυνατότητα αποστολής και λήψης γραπτών μηνυμάτων (SMS) και τη λήψη φωτογραφιών.
Το 1991 ακολούθησε η Ευρώπη δημιουργώντας το Motorola MicroTac Lite, το οποίο κόστιζε 1.000 δολάρια, ενώ το 1992 κυκλοφόρησε το περίφημο Nokia 101. Στην Ελλάδα η κινητή τηλεφωνία έκανε την εμφάνισή της το 1992, με την προκήρυξη διαγωνισμού από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη χορήγηση δύο αδειών σε ιδιωτικές εταιρείες . Τελικά οι δύο άδειες κατοχυρώθηκαν στην Panafon (νυν Vodafone), πολυμετοχική εταιρεία με επικεφαλής την αγγλική Vodafone, και στην ιταλική Telestet (μετέπειτα TIM και νυν WIND).
Η εξέλιξη των κινητών δεν σταμάτησε εκεί, καθ’ όλη τη δεκαετία του 1990 έβγαιναν συνέχεια στην αγορά κινητά με διαφορετικό σχεδιασμό και πιο μικρά σε βάρος και ύψος.
Η συνέχεια στο επόμενο άρθρο